مدح و مصیبت حضرت زینب سلام الله علیها
حسین بود و تو بودی، تو خواهری كردی حسینِ فـاطمــه را گرم، یـاوری كـــردی گذشتی از همه چیزت به پای عشق حسین چه خواهری تو برادر؟ كه مادری كردی تو خواهـــری و برادر، تو مـادری و پدر تو راه بودی و رهـرو، تو رهبری كردی پس ازحسین چه برتو گذشته، وارث درد! به خون نشستی و در خون شناوری كردی به روی نــیــــزه سـر آفـــتـاب را دیـــدی ولی شكست نخـوردی و ســـروری كردی چه زخـــمها كه نزد خطـبهات به خفاشان زبـان گشودی و روشن سخنـوری كـردی زبان نبـود، خــود ذوالــفـقـــار مـولا بـود سخـن درست بگویم تو حیـــــدری كـردی من از كجا و غــزل گفتن از غم تو كجا؟ تو ای بزرگ! خودت ذره پروری كـردی |